مسلما- بسته به هر عصر تاريخي- افسانه‌ها به يك اندازه افسانه نيستند. هر يك واجد درجه متفاوتي از سر زندگي و ريشه‌داري در زمان حال و، از اين‌رو، واجد امكان‌هاي متفاوتي براي بازپرداخت دروني است. افسانه‌هايي كه گوته جوان به آن‌ها تكيه مي‌كند- به جز دو استثناي تعيين كننده گوتس و فاوست- يا ديني- كتاب مقدس در وسيع‌ترين معناي كلمه‌اند، يا كلاسيك و باستاني. از اين‌رو، آن‌ها برخاسته از آن انبوه تصورات دستخوش تغييري‌اند كه اولي (گوتس) بر انقلاب‌هاي قرون وسطي، و عصر جديد نوظهور تا...