عالم هستی به قضاوت از ما نمی‌پردازد، تنها می‌تواند نتایج اعمال ما را به همراه دروسی معنوی و نیز موقعیت‌ها و فرصت‌هایی آشکار سازد، تا بتوانیم خود را متعادل ساخته، و از طریق قانون علت و معلول، چیزهایی بیاموزیم. شفقت و مهربانی، پذیرش این واقعیت است که ما هر یک سعی داریم بهترین سعی و کوشش خود را در این عالم، و در چارچوب محدودیت‌های موجود در عقاید و قابلیت‌های روزمره خود به انجام رسانیم...