به دنبال ماجراجويي در دنياي شيرين قهوه، الفباي قهوه سفري بي بديل را آغاز کرده و از دروازه هاي قسطنطنيه عبور مي کند، از دل بازارچه هاي عثماني مي گذرد و قهوه ترکي مي نوشد و در کنار اعراب، قهوهاي عربي تجربه مي کند، از مرزهاي فرانسه و ايتاليا مي گذرد و خود را با آداب قهوه نوشي شان آشنا مي سازد و به حرکت خود در فرهنگ قهوه نوشي ساير ملل ادامه داده تا در حين تجربه، آموزش را عملي سازد و گامي ديگر در عرصه علم قهوه، اينچنين بردارد. قهوه به فرمي عام در فرهنگ انساني تبديل شده است و با نوشيدن يک فنجان از آن مي توانيم هر بار گوشه اي ديگر از جهان را به مثابه ديگري ببينيم و باز بشناسيم.حقيقتا قهوه يک تجربه زيسته واقعي است. قهوه واقعيت هاي فرهنگي جوامع بومي را براي ما روشن مي سازد. سنت هايشان را به معرض نمايش مي گذارد و مخاطبش را نه تنها به درک حسي سرزميني ديگر، که به کاوش در واقعيات آن سرزمين نيز فرا مي خواند