تاريخ همواره ثابت مي کند که واقعيت، تا کشف بعدي، پيچيده تر و عجيب تر از آن چيزي است که فکرش را مي کرديم. جهانِ ميکروسکوپي قوانين خاص خود را دارد که وقتي براي اولين بار کشف شدند، غيرواقعي به نظر مي رسيدند. برخي مانند اينشتين، و برخلاف هايزنبرگ و بوهر، معتقدند که بايد درک معقول تر و واقع بينانه تري از واقعيتِ وراي نظري? کوانتوم وجود داشته باشد. اما آيا مرحل? بعدي تاريخ علم مي تواند عجيب تر هم باشد؟ به طور کلي، فيزيک کوانتومي اولين مرحله در پيشرفت دائمي دانش ما دربار? جهانِ هستي نيست و ممکن است آخرين هم نباشد. در حال حاضر، اين پيشرفته ترين ديدگاه بشر از واقعيت است و نه تنها در مورد جهان خرد، بلکه دربار? سطح روزمر? ما از واقعيت نيز هست که بسيار ساده تر و در عين حال، دقيق تر از فيزيک نيوتني توصيف شده است. فيزيک کوانتومي از فيزيک نيوتني بنيادي تر است و آن را هم در برمي گيرد. اما پديده هاي غيرعادي دنياي کوانتومي به سادگي در سطح کلان مورد توجه قرار نمي گيرند. به همين دليل، فيزيک نيوتني هنوز ابزار خوبي براي بسياري از اهداف عملي است.