در اين کتاب، منظور (طبيعت‌پيمايي) هرگونه ورزش و گردش است که در پهنه‌هاي طبيعت يا غيرشهري انجام مي‌شود؛ برابر با: backcountry activities يا outdoor recreation در انگليسي. عبارت (صحراگردي) هم با همين معنا به کار رفته است؛ در ادب فارسي و در زبان گفتگوي ما، (صحرا) به معناي در و دشت يا فضاهاي باز (و نه فقط بيابان) به کار رفته است؛ سعدي مي‌گويد: روز صحرا و سماع است و لب جوي و تماشا/ در همه شهر دلي نيست که ديگر بربايي، و مردم در سيزده‌بدر مي‌گويند: بزنيم به صحرا. (طبيعت گردي) گونه‌اي طبيعت‌پيمايي سبک و همگاني است که فرد در آن بيشتر به گلگشت و تفريح مي‌پردازد، اما در مجموعه فعاليت‌هاي طبيعت‌پيمايي، کارهاي دشوار و تخصصي مانند کوه‌نوردي جدي، اسکي کوهستان، قايق‌راني در رودخانه‌هاي خروشان، ديواره‌نوردي، و کويرنوردي نيز جاي مي‌گيرد. طبيعت‌گردي را مي‌توان برابر با walking (in the countryside) دانست.