در این کتاب، منظور (طبیعت‌پیمایی) هرگونه ورزش و گردش است که در پهنه‌های طبیعت یا غیرشهری انجام می‌شود؛ برابر با: backcountry activities یا outdoor recreation در انگلیسی. عبارت (صحراگردی) هم با همین معنا به کار رفته است؛ در ادب فارسی و در زبان گفتگوی ما، (صحرا) به معنای در و دشت یا فضاهای باز (و نه فقط بیابان) به کار رفته است؛ سعدی می‌گوید: روز صحرا و سماع است و لب جوی و تماشا/ در همه شهر دلی نیست که دیگر بربایی، و مردم در سیزده‌بدر می‌گویند: بزنیم به صحرا. (طبیعت گردی) گونه‌ای طبیعت‌پیمایی سبک و همگانی است که فرد در آن بیشتر به گلگشت و تفریح می‌پردازد، اما در مجموعه فعالیت‌های طبیعت‌پیمایی، کارهای دشوار و تخصصی مانند کوه‌نوردی جدی، اسکی کوهستان، قایق‌رانی در رودخانه‌های خروشان، دیواره‌نوردی، و کویرنوردی نیز جای می‌گیرد. طبیعت‌گردی را می‌توان برابر با walking (in the countryside) دانست.