محور اصلي کتاب، نگاه عميقاً انساني و پرمهر کانتي به بينوايان و از پا افتادگان است، چه انسان و چه حيوان. او با حساسيتي کم‌نظير، به سراغ صداهايي مي‌رود که اغلب شنيده نمي‌شوند: صداي گدايان، نابينايان و قصه‌گويان دوره‌گرد. همان‌طور که در متن پشت جلد کتاب آمده، ستايش او از «روي قهرمانانه هستي اينان» در ادبيات آلماني بي‌مانند است. اين کتاب در نهايت، گزارشي از رويارويي يک متفکر اروپايي با جهان آشنا و ناآشناي شرق و کاوشي در باب انسانيت مشترک است.