شهريارنامه يكي از منظومه‌هاي پهلواني است كه به تقليد از شاهنامه فردوسي سروده شده است. گوينده آن شاعري به نام مختاري است كه به احتمال بسيار در دوره صفويه مي‌زيسته است. موضوع اين منظومه گزارش دلاوري‌هاي شهريار پسر برزو در سرزمين‌هاي هند، ايران و مازندران است كه در كنار قهرمان اصلي داستان، به هنرنمايي ديگر پهلوانان خاندان رستم نيز اشاره مي‌شود. بر پايه برخي قراين، ظاهرا از شهريارنامه دو روايت در دست است: يكي روايت كتاب حاضر و ديگر روايت بلندتري از شاعري به نام فرخي كه آگاهي چنداني از او نداريم.