مدت‌ها طول كشيد تا توانست برني را متقاعد كند كه ضميمه كردن عبارت پليس سابق لندن به اسم او و يا پيشوند دوشيزه به نام خودش نامناسب است. پلاك روي در ديگر مشكلي نداشت زيرا كوردليا نه سابقه‌اي در شراكت داشت و نه تجربه‌اي. در واقع، سرمايه‌اي هم در كار نبود. تمام دارايي او هيكلي لاغر و پراستقامت بود با بيست و دو سال سن و هوشي قابل توجه كه به گمان كوردليا بيشتر موجب بر هم زدن آرامش برني مي‌شد تا برانگيختن تحسين او، به‌علاوه، نوعي احساس تاسف و دلخوري نسبت به برني در او ايجاد مي‌كرد زندگي گاهي از برني روي مي‌گرداند. كوردليا شاهد چند نمونه از بدشانسي‌هاي او بود. مثلا برني هيچ وقت موفق نمي‌شد روي صندلي دست چپي جلوي اتوبوس بنشيند يا نمي‌توانست از منظره‌ي خارج قطار لذت ببرد چون حتما قطار ديگري جلوي ديد او را مي‌گرفت. لبه‌هاي نان كره ماليده‌اش حتما آويزان مي‌شد...