گوستو: زندگي به رستوران گرونه كه آدم از پس هزينه‌اش برنمياد. مرگ هم فيش پول غذاييه كه اصلا فرصت خوردنشو پيدا نكردي. پس همون بهتر كه آدم گرون‌ترين غذاي منو رو سفارش بده -چون به هر حال از پس هزينۀ ارزون‌ترشم برنمياد- تا اگه شانس باهاش يار باشه، بتونه يه لقمۀ گُنده ازش بخوره.