لذتي كه سينما پديد مي‌آورد در واقع ممكن است با لذت برآمده از ادبيات يا هنرهاي زيبا كاملا فرق داشته باشد. با اين حال،‌ اين لذت نيز از قوه فهم ما ناشي مي‌شود. فيلم در نمايش روي پرده، در تشخيص ستاره‌ها،‌ سبك‌ها و ژانرها و در حظ بردن از خود حادثه، لذت‌آفرين است. فيلم‌ها حياتي وراي نمايش سينمايي يا تلويزيون‌شان دارند؛ ستاره‌ها، ژانرها و فيلم‌هاي بزرگ بخشي از فرهنگ شخصي ما و هويت ما مي‌شوند. سينما عملي است اجتماعي براي سازندگان و مخاطبانش. در روايت‌ها و معناهاي فيلم مي‌توان شيوه‌هايي را دريافت كه فرهنگ ما از آن طريق به خود معنا مي‌بخشد. نگاه به سينما در سرتاسر صفحات اين كتاب اين‌گونه است.