رواياتي كه در اين كتاب عرضه شده‌اند اين نكته را نشان مي‌دهند كه گاهي كار بسنده با پرسش‌هاي بزرگ مستلزم بررسي مناسب اجزا كوچك است. فيلسوفان در طول بحث‌هاي بزرگ خود اغلب داستان‌هاي كوچكي مي‌گويند يا به جزئيات مي‌پردازند. اين داستان‌هاي كوچك اغلب تصويري مهم درباره پروژه‌هاي بزرگ‌تر ايجاد مي‌كنند و در بسياري از موارد في‌نفسه و به تنهايي مورد توجه هستند. بررسي چنين اپيزودهايي تصور خوبي از حدود و دامنه دغدغه فلسفي و چشم انداز‌هاي گوناگوني كه فيلسوفان در طول اعصار از آن‌ها به موضوعات عرصه خود نگريسته‌اند ايجاد مي‌كنند.