توكيو پر بود از چيز‌هايي كه سانشيرو را وحشت‌زده مي‌كرد. اول، صداي زنگ‌هاي ترامواي شهري وحشت‌زده‌اش كرد، و بعد تعداد عظيم آدم‌هايي كه در ميدان‌ها سوار و پياده مي‌شدند. مورد بعدي كه وحشت زده‌اش كرد مارونواوچي، مركز تجاري شهر، بود. چيزي كه از همه بيشتر شگفت‌زده‌اش كرد خود توكيو بود، چون مهم نبود چه‌قدر دور شود، انگار هيچ انتهايي نداشت.