در نقاط مختلف دنيا و از زمان‌هاي بسيار دور، از عروسك در اجراهاي نمايشي استفاده مي‌شده است. هر قاره‌اي كه انسان در آن سكونت داشته سنت عروسكي خاص خود را داشته است، سنتي كه مي‌تواند متعلق به فرهنگ‌هاي طايفه‌اي يا روستايي باشد يا برخاسته از تمدن‌هاي توسعه يافته يا تلفيقي از اين دو. اما علي‌رغم حضور هميشگي عروسك‌ها، مطالعات چنداني در حوزه تئاتر در مورد آن‌ها صورت نگرفته است. اين كتاب به مشاهده‌اي بينافرهنگي و تحليل نمايش عروسكي از نظرگاهي تئاتري اختصاص دارد، به ديگر سخن كتاب حاضر به زمينه‌هاي بنيادين نمايش عروسكي به عنوان يك هنر تئاتري پرداخته است. بنابراين مسئله اصلي ما اين است: ما چگونه مي‌توانيم پديده عروسك را آن‌گونه كه در وادي تئاتر به صور گوناگون ظهور و تجلي مي‌يابد درك و توصيف كنيم؟ نگارش كتاب براساس اين فرض بوده كه نمايش عروسكي در عمل مي تواند اطلاعات موثري براي مطالعات تئاتري داشته باشد و در عين حال اين مطالعات تئاتري بتواند عمل نمايش عروسكي را غني‌تر سازد. بنابراين اين كتاب هم براي پژوهشگران تئاتر و هم براي هنرمندان نمايش عروسكي نوشته شده است. اين كتاب هم چنين براي خوانندگان عمومي هم نوشته شده است. متخصصان اين حوزه شايد احساس كنند كه بيش از حد به مباحثي كه براي آن‌ها آشناست پرداخته‌ايم، اما مفاهيمي مانند نشانه‌شناسي و پديدارشناسي براي بسيار از خوانندگان تازگي خواهد داشت و هنرمندان عروسكي بايد قبول كنند كه بسياري از خوانندگان در مورد پيچيدگي‌هاي اجرايي عروسكي آگاهي كمي دارند. خوانندگاني كه نه هنرمند عروسكي هستند و نه پژوهشگر شايد مهم‌ترين دسته از خوانندگان اين كتاب باشند چرا كه اين افراد كساني هستند كه پژوهشگران سعي در آگاه كردن‌شان و هنرمندان سعي در سرگرم كردن آن‌ها دارند. بايد اطلاعات گوناگون و كافي در دسترس اين خوانندگان گذاشته شود و با وضوح به آن‌ها ارائه شود تا آن‌ها بتوانند به درك وجوه نظري و عملي نمايش عروسكي برسند.