سومين کتاب آيين نوروزي دومين مجموعه ­داستان اوست. نوروزي پيش از اين کتاب‌هاي آب و هواي چند روز سال و دستگاه گوارش را منتشر کرده است. او، که در حوزه داستان کوتاه جوايز معتبري را در سال‌هاي اخير برده است، در 10داستان اين مجموعه باز فضاهايي را تجربه کرده که برآمده از زندگي شهري‌اند، با پرداختي متفاوت و لايه‌اي از طنز. آدم‌هاي او وجوهي را از خود به نمايش مي‌گذارند که مي‌توان در آن‌ها نوعي حرص، ولع و حتي بي‌رحمي را مشاهده کرد. کسالت دم مرگ يا برخورد با مُردگان است که بسياري از داستان‌ها را پيش مي‌برد. مخاطب اين داستان‌ها مدام با اتفاق‌هايي مواجه مي‌شود که پيش‌بيني‌پذير نيستند و در عين حال صراحتي تمام عيار درخود دارند. نوروزي به انسانش بدگمان و بدبين است و اين امر را مي‌توان در داستان‌ها و تقلاي شخصيت‌هايش ديد. تلاش‌هايي که عبث به نظر مي‌رسد. نوروزي راوي اين بطالت جذاب است.