زبدة‌الحقایق از مهم‌ترین متن‌های مکتوب عرفانی و فلسفی است که در سطح والایی از ادبیات منثوری قرار دارد که ایرانیان به زبان عربی تألیف کرده‌اند. زبده شامل یکصد فصل است و از این رو آن را صد فصل نیز نامیده‌اند. در این کتاب که از مهمترین آثار عین‌القضات همدانی به شمار می ‌آید مسئله خرد در صد فصل مورد نقد قرار گرفته است. عین القضات در این اثر حد و حدود خرد را مشخص می‌کند و اشاره می‌نماید که عقل اجازه دارد تا کجا پایش را دراز کند. او در این اثر از شناخت‌شناسی سخن می‌گوید و بیان می‌دارد که مباحثی مانند خداشناسی، نبوت و مسائل متافیزیک با عقل دریافت شدنی نیستند و برای دریافت این امور به گونه‌ای دیگر از معرفت نیاز است. او ضمن تعیین حد و حدود برای فعالیت عقل اشعار می‌دارد که عقل بر مشاهده و جزئیات محسوس استوار است و حال آن‌که آن‌گونه دیگر از معرفت که مورد نیاز است بر مبنای شهود استوار است.