زایش تراژدی متوجه دو مسئله نسبتا متفاوت است: از یک سو تلاشی است برای پاسخ گفتن به چند پرسش درباره فرهنگ و جامعه: فرهنگ انسانی چیست؟ چرا تشریک در یک فرهنگ برای ما مهم است؟ آیا همه فرهنگ‌های انسانی اساسا از یک نوع‌اند یا از جهات مهمی فرق ‌می‌کنند؟ فرهنگ انسانی تحت چه شرایطی خواهد بالید و تحت چه شرایطی منحط خواهد شد و زوال خواهد یافت یا حتی خواهد مرد؟‌از این حیث زایش تراژدی مداخله‌ای خاص در بحثی است که طی قرن نوزدهم جریان داشت و می‌گفت جامعه مدرن و فرهنگ مدرن باید چه شکلی به خود بگیرند. در کل، زایش تراژدی می‌پرسد: ما چطور می‌توانیم بیماری‌های جامعه مدرن را درمان کنیم؟‌پاسخ نیچه این است: با ایجاد یک فرهنگ تراژدیک جدید بر محور نسخه‌ای آرمانی شده از مکتب واگنری.