زايش تراژدي متوجه دو مسئله نسبتا متفاوت است: از يك سو تلاشي است براي پاسخ گفتن به چند پرسش درباره فرهنگ و جامعه: فرهنگ انساني چيست؟ چرا تشريك در يك فرهنگ براي ما مهم است؟ آيا همه فرهنگ‌هاي انساني اساسا از يك نوع‌اند يا از جهات مهمي فرق ‌مي‌كنند؟ فرهنگ انساني تحت چه شرايطي خواهد باليد و تحت چه شرايطي منحط خواهد شد و زوال خواهد يافت يا حتي خواهد مرد؟‌از اين حيث زايش تراژدي مداخله‌اي خاص در بحثي است كه طي قرن نوزدهم جريان داشت و مي‌گفت جامعه مدرن و فرهنگ مدرن بايد چه شكلي به خود بگيرند. در كل، زايش تراژدي مي‌پرسد: ما چطور مي‌توانيم بيماري‌هاي جامعه مدرن را درمان كنيم؟‌پاسخ نيچه اين است: با ايجاد يك فرهنگ تراژديك جديد بر محور نسخه‌اي آرماني شده از مكتب واگنري.