يك دلاور اشراق كار امروز را به فردا وا نمي‌گذارد و هنگامي كه راه خود را آغاز كند تا به پايان خواهد رفت. او هرگز در برابر بي‌دادگري‌ها ساكت نمي‌نشيند و پيروزي‌هاي به دست آمده‌ي خويش را به دقت بسيار ارزيابي مي‌كند و همواره در پي فزون كردن چالاكي خويش است و مي‌داند كه تمامي راه‌هاي جهان به قلب او مي‌پيوندد و از آنان كه تنها به هنگام شكست به كنارش مي‌آيند دوري مي‌جويد و مي‌داند كه كاهلي، دستيابي به زندگي كامل را ناممكن مي‌سازد. يك دلاور اشراق سرانجام به زانو مي‌نشيند و پيروزي‌هايش را تقديم پروردگار خويش مي‌كند. . .