«بحث من با بررسي اين موضوع آغاز مي‌شود كه آيا پديده‌ها واجد ماهيتي عام هستند، كه به وضوع با اين موضوع در ارتباط است كه آيا اساسا مي‌توان از پديده‌‌اي به‌نام «ادبيات» حرف زد. سپس به اين موضوع مي‌پردازم كه اصطلاح «ادبيات» امروزه عموما چه كاربردي دارد، و يكايك خصايصي را وارسي مي‌كنم كه به نظرم در معناي امروزي ادبيات نقشي ينيادي دارند. يكي از اين خصايص، داستان‌مندي، آن‌قدر پيچيده بوده كه يك فصل كامل را به خود اختصاص داده. در انتهاي كار، با بازگشت به پرسش نظريه‌ي ادبي، اين سوال را مطرح مي‌كنم كه آيا مي‌توان در فرم‌هاي متنوع ادبيات خصايص بنيادي مشتركي را تشخيص داد. اگر مي‌خواستم به دور از فروتني نظر بدم، مي‌گفتم اين كتاب گزارشي منطقي و قابل قبول در اين‌باره عرضه مي‌كند كه ادبيات (دست‌كم امروزه) عملا چه معنايي دارد، و در عين حال، براي اولين‌بار توجه‌مان را به خصايصي جلب مي‌كند كه اكثر قريب‌به‌اتفاق نظريه‌هاي ادبي در آن اشتراك دارند.»