نویسندگان بسیاری از شهرهاشان نوشته‌اند. از شهرهایی که با هزارتوی پر راز شاه‌راه‌ها و کوچه پس کوچه‌ها به ساکنانش هستی و هویت بخشیده‌اند. از آن طرف، شهرها هم از مردمانشان رنگ می‌گیرند. خلق و خویی که به شهر نسبت داده می‌شود برآمده از طعم حضور مردمانش است. اما این‌که در آغاز بهتر است کدام شهر را مورد مداقه قرار داد چالشی بزرگ بود. با این حال به گمانم همیشه باید از جایی شروع کرد، و چه جایی بهتر از شیراز که در دوره‌هایی یکی از پایتخت‌های فرهنگی ایران بود،‌ چه جایی بهتر از شیراز که از لای سطر سطر شعرهای بزرگان ادبمان خفته است، و چه جایی بهتر از شیراز که لقبش ملک سلیمان است.