نويسندگان بسياري از شهرهاشان نوشته‌اند. از شهرهايي كه با هزارتوي پر راز شاه‌راه‌ها و كوچه پس كوچه‌ها به ساكنانش هستي و هويت بخشيده‌اند. از آن طرف، شهرها هم از مردمانشان رنگ مي‌گيرند. خلق و خويي كه به شهر نسبت داده مي‌شود برآمده از طعم حضور مردمانش است. اما اين‌كه در آغاز بهتر است كدام شهر را مورد مداقه قرار داد چالشي بزرگ بود. با اين حال به گمانم هميشه بايد از جايي شروع كرد، و چه جايي بهتر از شيراز كه در دوره‌هايي يكي از پايتخت‌هاي فرهنگي ايران بود،‌ چه جايي بهتر از شيراز كه از لاي سطر سطر شعرهاي بزرگان ادبمان خفته است، و چه جايي بهتر از شيراز كه لقبش ملك سليمان است.