ادبیات معاصر ایران از نخستین عرصه‌گشایان فرهنگ مدرن است که در فرصت‌ها، تنگناها و محدودیت‌های رنگارنگ جامعه‌مان، فراز و فرودهایی فراوان زیسته و همراه با کشف مضامین نو، زمینه‌های نواندیشی در اقلیم ادبیات عامیانه را نیز تجربه کرده است. روزنامه‌نگاری اجتماعی اما در ایران تلاشی‌ست پراکنده که بار آن، بیش از همه، بر دوش نویسندگان و شکل گرفتن روزنامه‌نگاری اجتماعی نیز مدیون نویسندگان ادبی‌نویس است.