اثر حاضر كتابي است درباره دروغ‌گويي. منظورم دروغ‌هاي آگاهانه نيست. منظورم آن پسركي نيست كه همين‌طور كه خرده‌هاي شيريني به صورتش چسبيده مي‌گويد: «شيريني‌ها را من نخورده‌ام.» او مي‌داند كه دروغ مي‌گويد. منظور من دروغ‌هاي ناآگاهانه‌اي است كه همه‌جا شاهدش هستيم. اين دروغ‌هاي ناآگاهانه با وجود بي‌قصد و غرض بودن گوينده، حسن نيت او، يا سرسري بودنشان مخرب‌اند. من در اين كتاب با تشريح نمونه‌هايي كه در دفترم با آن‌ها مواجه شده‌ام و با توجه به مثال‌هاي زندگي روزمره به اين موضوع خواهم پرداخت. من روانشناس هستم. بعد از حدود سي سال كار به اين نتيجه رسيده‌ام كه همه مشكلات زندگي در پي يك دروغ ايجاد مي‌شوند. هر دروغي دروغ ديگري به دنبال دارد. در اختلالاتي مانند اضطراب، وسواس، افسردگي، ترس‌هاي بي‌منطق، ناتواني در لذت بردن از زندگي، بلاتكليفي، وجود مشكل در دوست داشتن و دوست داشته شدن، اعتياد به مواد مخدر، خشونت خانگي - چه در نقش ظالم و چه در نقش قرباني - يا مشكلات عديده روابط كه مردم را به سمت روان‌درماني سوق مي‌دهند، دروغ نقش مهمي ايفا مي‌كند.