مقالات اين مجموعه، در ظاهر متعلق به دوران گذشته‌اند: آن زمان كه هنوز جامعه‌ي سرمايه‌داري با بقاياي فئوداليسم در آميخته و وحدتي تضادمند ميان اين دو شيوه‌ي توليد برقرار بود. بي‌شك خواننده خواهد پرسيد: آيا اين متون در دنياي كنوني چيزي براي گفتن دارند؟ پاسخ اين سوال يك «آري» قاطعانه است. حتي مي‌توان استدلال كرد مقالات مجموعه‌ي پيش رو، خيلي بيش از تمام سخن پراكني‌هاي معاصر، وضعيت حال حاضر را روشن مي‌سازند. كافي است به ياد بياوريم دولت‌هاي سرمايه‌داري، به منظور افزايش كل ارزش استخراج شده از نيروي كار، با چه ولع و اشتهايي به گسترش «توليد خرد كالايي» روي آورده‌اند و آن را با عناوين پر طمطراقي همچون«اقتصاد دانش‌بنيان»، «بنگاه‌هاي زودبازده»، «خود اشتغالي»، «توانمندسازي» و...آراسته‌اند.