جملات آغازين ”نامه‌اي در باب بشرانگاري“ اثر مارتين هيدگر چنين است: ما از اينكه به صورت جدي درباره ماهيت كنش (handeln) تامل كنيم، به دور هستيم. ما كنش را تنها علت يك معلول دانسته؛ و فعليت معلول را بر اساس سود و نفعش ارزيابي مي‌كنيم. اما ماهيت كنش عبارت از انجام و تحقق (vollbringen) است. در منظر هيدگر، تحقق ”يعني عمل موجب شدن“ يا ”به بار آوردن“. او با نسبت دادن شان معرفت‌شناسانه به اين اصطلاح و بدين وسيله متمايز ساختن دقيق آن از عمل ذهني خود و نيز توليد ابزار تاثيرات مي‌نويسد: انجام / تحقق يعني تماميت هستي چيزي را آشكار ساختن. و هدايت آن به سوي تماميت آن.