درک ما از نحوه پيدايش حيات و سير تحول موجودات زنده بيش از هر چيز تحت تأثير دو نظريه علمي است تکامل از راه انتخاب طبيعي و ژنتيک. هنگامي که طبيعت شناس انگليسي چارلز داروين در سال 1859 براي نخستين بار انديشه هاي خود را در کتاب منشأ گونه ها مطرح کرد، با مقاومتهاي فراواني هم در جامعه علمي و هم ميان عموم مردم رو به رو شد. چند سال بعد، هنگامي که راهبي ناشناس، گرگور مندل، نتايج آزمايشهاي خود را منتشر کرد نيز جهان علم اهميت يافته هاي او را در تأسيس آنچه بعدتر علم ژنتيک ناميده شد در نيافت. جان اسکاتني در کتاب درآمدي تاريخي به نظريه تکامل آنچه را اين دو مرد بزرگ کشف کردند توضيح ميدهد. او داستان پيشرفتهاي شگفت انگيز در اين حوزه را که در نهايت به گشودن راز ژنوم انسان ختم شد، گام به گام پي ميگيرد. در اين داستان شاهديم که چگونه بشر کار را با اين تصور که فسيل دايناسورها مربوط به استخوان غولهاي افسانه اي است آغاز کرد و با تکميل تدريجي ،شواهد توانست رشته حيات را از ميکروارگانيسمهاي تک سلولي به نخستيهايي مانند خودش دنبال کند. کالبدشناسي طبقه بندي، شيمي، زمين شناسي باستان شناسي و جنين شناسي همگي در تکميل اين داستان شگفت انگيز نقش داشته اند. درآمدي تاريخي به نظريه تکامل براي همه خوانندگاني که درباره جهاني که در آن زندگي ميکنيم کنجکاوند جذاب خواهد بود، و به آنان نشان ميدهد نظريه تکامل چگونه درک ما را از خود و جايگاهمان در جهان تغيير داده است.