شيوه‌ي روايي مدرن در آمريکاي لاتين که مردمانش به زبان اسپانيايي سخن مي‌گويند، از کليدي‌ترين پيشرفت‌هاي فرهنگي قرن بيستم به حساب مي‌آيد. اين کتاب خوانندگان را با ادبيات داستاني آمريکاي لاتين، در بستر فرهنگي و سياسي آن آشنا مي‌کند و مباحث پيرامون نحوه‌ خوانش اين نوع متن را نيز به مخاطبان مي‌شناساند. نويسنده، پديده‌هاي رمان نو و بوم و البته پديده‌ مرتبط واقع‌گرايي جادويي را بررسي مي‌کند و آن‌ها را در قالب بستر گسترده‌تري از آفرينش روايي قرار مي‌دهد که پس از دوران استقلال و ديگر وقايع بعد از دهه‌ي 1970 شاهدشان بوديم. او مرورِ سير تکاملي نوشتار آمريکاي لاتين را با تحليل‌هاي موشکافانه‌‌ متون کليدي نويسندگاني چون ماريو بارگاس يوسا، گابريل گارسيا مارکز، خورخه لوييس بورخس و ايزابل آلنده درمي‌آميزد. ساير حوزه‌هايي که کتاب به آن‌ها پرداخته است عبارت‌اند از روايات ملت‌ساز، داستان‌هاي ملي و محلي، بومي‌گرايي، مدرنيسم، پسا بوم و ادبيات داستاني اسپانيايي‌آمريکايي در ايالات‌ متحده‌ي آمريکا.