خوشبختي چيست؟ رضايت دروني يا موقعيت خاص بيروني؟ چه ارتباطي به روابط انسان‌ها و خصوصا عاطفه و عشق ميانشان دارد؟ رابطه خوشبختي با معناي هستي و درك آن چيست؟ شايد بتوان گفت اين سوالات ذهن ياسمينا رضا، نويسنده رمان خوشا خوشبختان، را مشغول كرده و او با به تصوير كشيدن زندگي روزمره شخصيت‌هاي داستان از زبان خودشان و خلق روابطي تودرتو، كه امروزه در اكثر جوامع شاهد آن هستيم، خواسته است اين سوالات را براي مخاطب پيش كشيده و او را به چالش قضاوت درباره سطحي شدن انسان امروز، دور شدنش از معناي هستي و درگير شدنش در امور بي‌ارزش براي تمام عمر بكشاند. اين رمان از زبان هجده راوي روايت شده است و عشق‌ها، رابطه‌ها، خيانت‌ها، خوشي‌ها و تلخي‌هاي زندگي هر يك از زبان خودشان در زمان و مكاني مشخص بازگو مي‌شود.