سايه‌ي روباه صورت تيغ را از رگ نازك گلوي نوزاد دور كرد و با پشت دست پرمويش خوني كه كاسه‌ي چشم راستش را پر كرده بود پاك كرد، چند لحظه به چشمان سبز درخشان زن خيره ماند و بعد آهسته نوزاد را به طرف او دراز كرد.