حقايق متني كهن (شايد قرن پنجم يا ششم) از نويسنده‌ي ناشناس است. نسخ كتاب در چين بود. هرچند كتاب در احكام و اخلاق شرعي است اما ارزش ويژه آن در قدمت زبان و احتوا بر لغات نادر و اصطلاحات كهن زبان فارسي مرسوم در ماوراء‌النهر و منطقه سغد است. مصحح علاوه بر تصحيح كتاب بر مبناي هر سه نسخه موجود و نگارش مقدمه‌يي مفصل تعليقاتي هم در معاني لغات كهن و مسائل سبك‌شناسي زبان كهن فارسي بر آن افزوده است.