سال‌هاست كه جريان غالب رسانه‌اي و صنعت عظيم روابط عمومي و تبليغات، به همراه روشنفكران جريان غالب آمريكا، در نهايت كارآمدي، به افكار عمومي شكل مي‌دهند. همين جريان بسيار قدرتمند است كه انتخاب مي‌كند كدام اخبار برجسته شود و كدام از پيش چشم مردم حذف شود يا كم اهميت جلوه كند. اين جريان قدرتمند به حافظه زنده مردم شكل مي‌دهد. نوآم چامسكي از معدود افرادي است كه در برابر چنين جرياني مي‌ايستد و به همين دليل مدام مورد هجمه قرار مي‌گيرد. او پارادايمي كلي از نظام جهاني پيش چشم ما مي‌گذارد كه مي توانيم بر اساس آن بسياري رويدادهاي جهاني را به راحتي تحليل كنيم... پس از خواندن اين كتاب، دچار هراسي جدي مي‌شويم كه امدادهاي آسماني، شانس و يا خرد و هوشمندي برخي از انسان‌ها زندگي بشري را تا به اين لحظه از نابودي به وسيله جنگ هسته‌اي بزرگي نجات داده است و آيا اين عوامل براي نجات آدمي از خطر ديگر، يعني تخريب محيط زيست و گرمايش زمين، نيز كمكي خواهند كرد؟ خواندن اين كتاب خشم نيز به همراه دارد، خشم از قدرت و تمامي جلوه‌هاي آن، وقتي در خدمت سركوب مردمان قرار مي‌گيرد، در خدمت خفقان... چامسكي به كلي هم نااميد نيست. او مواردي چند برابر فشار افكار عمومي و اعتراضات گسترده عقب‌نشيني كرده است و تا جايي به قدرت مردم باور دارد كه آن را ابرقدرت دوم مي‌نامد... چامسكي كتابش را با اميد به پايان مي‌برد، اميدي هر چند كم فروغ به ابرقدرت دوم.