پيش از مرگ نابهنگام ماكس وبر حدود چهل سال پيش، مقام او به عنوان يكي از بنيان‌گذاران اصلي علم اجتماعي نوين، به ويژه جامعه‌شناسي نوين، به تدريج تثبيت شده بود. ولي در آن زمان اهميت كارهاي وبر هنوز به درستي شناخته نشده بود؛ موانع فهم انديشه او به دلايل فني و مقاومت فرهنگي، هنوز هم پابرجاست. بيش‌ترين تأكيد انديشه وبر بر حوزه دين بود، گر چه پهنه كار نظري او مسائل مربوط به سازمان و فرايند اقتصادي، نظام‌هاي سياسي، سازمان‌هاي رسمي و حقوق را نيز در بر مي‌گرفت. آموزش اوليه او در رشته تاريخ علم حقوق بود و از آن‌جا به تاريخ علم اقتصاد روي آورد. در آن زمان كه وبر به بررسي دين روي آورد، تأكيدش نه بر دين، به معناي مطلق، آن‌چنان كه عالمان دين يا تاريخ‌نگاران كليسا مي‌پندارند، بلكه بر روابط ميان افكار و پاي‌بندي‌هاي مذهبي و جنبه‌هاي ديگر كردار انسان، به ويژه ويژ‌گي‌هاي اقتصادي اين كردار در چهارچوب جامعه بود.