در اين رمان با شخصيتي خاص مواجه مي‌شويم، كسي كه از زندگي به تنگ آمده. شاهد فساد و تلخي و رنجي است كه بر او و پيرامونش مي‌گذرد و براي همين مدام مشغول روايت از جهان خشني است كه او را در بر گرفته است و به قول خودش «دوست دارد سياه و آزاد بميرد.» به همين خاطر تندباد رماني است مملو از خرده‌روايت از محلات پست، درگيري‌ها و تلاش براي حفظ هويت. راوي كهنه‌كار رمان مانند قصه‌گويان سياه‌پوست قرن نوزدهمي يك‌ريز روايت مي‌كند و مخاطب را ميخ‌كوب قصه‌ها و كلماتش مي‌كند.