تعميرِ زندگان رمانِ پيوند قلب است. چون شعري حماسي، اشخاص و مکان‌ها، اصوات و اعمال را به هم مي‌آميزد، در بيست‌وچهار ساعت هر لحظه يکي از اين‌ها رخ مي‌نمايد و ديگري محو مي‌شود و باز از نو. رمانِ اضطراب و صبر، سرعت‌هاي دلهره‌آور و مکث‌هاي تأمل برانگيز. راوي ماجرايي غامض، هم جمعي و هم شخصي، که در آن قلب، وراي کارکرد جسماني خود، همچنان جايگاه احساسات است و نماد عشق.