گردآورندگان کتاب حاضر درباره‌ي آن اين‌گونه مي‌گويند: «تا ماه اوت» ثمره‌ي آخرين تلاش مارکز براي ادامه‌ي خلق يک داستان در برابر همه‌ي فرصت‌ها و روند يک مسابقه بين کمال‌گرايي هنري و قواي ذهني درحال محوشدن او بود. در آن زمان تنها چيزي که مي‌دانستيم، قضاوت نهايي گابو بود: «اين کتاب ارزشي ندارد، بايد از بين برود.» ما آن را از بين نبرديم، بلکه کنار گذاشتيم. به اين اميد که زمان تصميم بگيرد با آن­ چه کنيم. با خواندن دوباره‌ي آن پس از گذشت تقريبا ده سال بعد از مرگ او، دريافتيم که متن آن حاوي دستاوردهاي شگفت‌انگيز بسياري‌ست که ابتدا نمي‌توان اين کتاب را به اندازه‌ي بزرگ‌ترين آثار او صيقل‌خورده، دانست؛ ولي در نتيجه ما در اقدامي خيانت‌آميز تصميم گرفتيم که لذت خوانندگان و آثار او را مقدم بر همه‌ي ملاحظات ديگر قرار دهيم، که اگر آن‌ها خوشحال باشند، ممکن است گابو ما را ببخشد.