تا روشنايي بنويس! ترجمان گوشه‌اي از احوال نويسندگان( اين منزويان عاشق نوشتن) است و به شرح و بيان چيزهايي مي‌پردازد كه با "نا" و "نه" سروكار دارند مثلا ناخوانده نانوشته، نرسيده، ناتواني و مانند اينها همچنين روزگار آن انسان منزوي را در نظر مي‌گيرد وقتي ار صفحه سفيد (نوشتن) وحشت دارد؛ يا آنگاه كه مي‌نويسد و خط مي‌زند؛ يا آن زمان كه به حدي از همه چيز متنفر است ترجيح مي‌دهد از او نشاني باقي نماند... "تا روشنايي بنويس" جمله چند لايه‌اي است از يوحناي قديس شايد به اين معنا كه تا روشنايي داري بنويس.... پاسخي به آنها كه ناتواني در نوشتن را بهانه ننوشتن مي‌دانند.