داستان‌هاي مگره، علاوه بر گيرايي داستان و التهاب كشف معما كه نويسنده به بهترين وجه در آثار خود مي‌پروراند، سبك ساده نگارش، كوتاه بودن جملات، حذف آرايه‌هاي غير ضروري و بسنده كردن به مفاهيم مستتر است كه در مجموع آن چيزي را به وجود مي‌آورند كه جو يا حال داستان‌هاي مگره نام گرفته است. سيمنون مردم معمولي يا به اصطلاح مردم كوچه و بازار را وارد داستان‌هاي خود كرده، به واكنش‌ها، دلهره‌ها و دل‌مشغولي‌هاي ساده و بي‌ادعاي آن‌ها پرداخته است. داستان دلواپسي‌هاي مگره نمونه خوبي از اين سبك نگارش و انتخاب شخصيت‌هاست. باشد تا خوانندگان خود شاهد اين مدعا باشند.