شايد مي‌انديشيم هر آن‌چه را كه بايد درباره تاريخ عكاسي بدانيم، مي‌دانيم. حتي ممكن است بر اين باور باشيم كه آن را خوب مي‌دانيم. اما با خواندن اين كتاب درمي‌يابيم كه چيزهاي زيادي را ناديده گرفته‌ايم؛ و اين ناديده‌هاي ظريف، تاثير عميقي بر درك و كنش عكاسانه ما گذارده است. مسير عكاسانه ما در نيم قرن اخير مي‌توانست آگاهانه‌تر و مطلوب‌تر به اكنون خود برسد. انتشار اين كتاب در دوره‌اي كه برخي، مرور دوباره و ترجمه كتابي چنين دقيق و موجز از تاريخ عكاسي جهان غرب را براي به روزشدگي ضروري ندانسته و تنها ترجمه‌هاي آخرين‌ها را شايسته‌تر مي‌دانند؛ تلنگري است كه از بلوغ جامعه عكاسي ما در بازگشت به گذشته به منظور تصحيح كاستي‌هاي قبلي خبر مي‌دهد. اينك بايد خوشحال بود كه فرهنگ عكاسي ما نيز كتاب ارزشمند تاريخي بيومونت نيوهال را در اختيار دارد. اين كتاب براي كساني كه در همهمه پديداري تحولات سريع در حوزه‌هاي نظري عكاسي، كماكان به عمق و اعتبار و ريشه‌هاي رخداد‌ها نه به عنوان متغيري تاريخي و ناكارآمد، بلكه به مثابه ابزاري پويا براي نگرش به وضع معاصريت جهان و ايران اهميت مي‌دهند، بسيار به كار مي‌آيد. بر اساس آن‌چه در ترجمه كتاب ديدم، خانم آذرنوش غضنفري كه خود دانش‌آموخته عكاسي است، در برگردان معقول و صحيح مطالب اين كتاب، تلاشي درخور كرده است. خواندن اين كتاب را نه تنها به دانشجويان و صاحب‌نظران عكاسي، بلكه به تمامي علاقه‌مندان به دنياي شگرف عكاسي توصيه مي‌كنم.