آورده‌اند كه نجاري هنگام ساختن يك صندلي، كه به يكي از قضاات متعلق بود، اهتمام زياري مي‌كرد و در استحكام آن سعي بسياري داشت. گفت: اين اندازه دقت و مو شكافي براي چيست؟ گفت: براي اين‌كه مي‌خواهم روزي بر آن بنشينم. عقبت نيز چنين شد، چه آن كه نجار مزبور، شروع به خواندن و مطالعه علم حقوق كرد. و پس از مدتي به منصب قضاوت رسيد.