بعد از شكست روسيه در جنگ جهاني اول، موج بزرگي از نارضايتي بين دهقانان، كارگران و سربازان شكل گرفت كه بلشويك‌ها در آن نقش چنداني نداشتند اما با شكل‌گيري گروه‌هاي معترض كارگري و دهقاني در طول انقلاب فوريه، بلشويك‌ها توانستند در اين گره‌ها نفوذ كنند و رهبري اين جريان‌هاي معترض را به عهده بگيرد. دامنه اين اعتراض‌ها فراتر از مرزهاي روسيه امروزي بود. پانزده كشور فعلي، در آن دوره، جامعه‌اي را به نام اتحاد جماهير شوروي تشكيل دادند تا در سال 1991 و پس از فروپاشي، پهناورترين كشور جهان را مي‌ساخت. ظهور يك انقلاب و دولتي سوسياليستي با اين وسعت و بزرگي، تجربه تاريخي مهم و بي‌سابقه‌اي تلقي مي‌شد كه جهان را متحير كرده بود.