بازي براي بعضي از بچه‌ها به ‌ويژه آن‌هايي كه تفاوت‌هاي يادگيري دارند، كار سختي است. براي آن‌ها زمان بازي مملو از مشكلات است. احتمالا آن‌ها نمي‌دانند چه كار بايد بكنند و يا اين‌كه گاه بچه‌هاي ديگر به آن‌ها اجازه بازي نمي‌دهند. چاره كار، حذف زمان بازي اين كودكان نيست، بلكه بايد آن‌ها را به صورت نامحسوس مشاهده نمود و راه كمك به آن‌ها را پيدا كرد. كودك از طريق بازي دنياي خود را مي‌شناسد. زندگي اجتماعي، رشد تخيل و تمرين مهارت‌هاي زندگي روزمره در بازي نهفته است.