ماريو دوبلين در حالي كه اسكناسي يك ‌دلاري را در مشتش مي‌فشرد، تلوتلوخوران و با زحمت در طول خيابان شلوغ مركز شهر پيش رفت. مرد بي‌خانمان و آواره مانند مردي هدفمند كه مي‌دانست كجا مي‌رود، قدم برمي‌داشت و با دست ديگرش كه اسكناس را نمي‌فشرد، بر سرش مي‌كوبيد. وارد داروخانه‌اي شد كه با نشانه‌هاي بزرگي بر پنجره جلو اعلام كرده بود دارو را با تخفيف مي‌فروشد...