مي‌توان گفت كه دو داستان عشقي بزرگ زندگي هر فرد بزرگسالي را تعريف مي‌كند. اولين داستان، جستجوي ما براي عشق جنسي به خوبي شناخته و تعريف شده است. خيال و هوس‌هاي آن، اسكلت موسيقي و ادبيات را مي‌سازد و از نظر اجتماعي پذيرفته شده و ارج نهاده مي‌شود. دومين داستان، جستجوي ما براي دريافت عشق از جهان، افسانه‌اي اسرارآميز و شرم‌آورتر است. اگر به آن اشاره شود، معمولا با عباراتي نيشدار و تمسخرآميز بيان مي‌شود؛ مانند چيزي كه عمدتا توجه افراد حسود يا داراي كمبود را جلب مي‌كند، در غير اين صورت ميل به موقعيت تنها در معناي اقتصادي آن تفسير مي‌شود. با وجود اين جديت داستان دوم به هيچ‌وجه كمتر از داستان اول نيست. پيچيدگي‌اش كمتر نبوده، اهميت يا جهان شمول بودن آن كمتر نيست و درد شكست در آن هم به هيچ‌وجه كمتر نيست. در اينجا هم شكست عشقي وجود دارد.