آن قدر دلم مي‌خواهد درباره‌اش صحبت کنم که نمي‌دانم از کجا شروع کنم. او، اين مرد برجسته، خوش ذوق، فرهيخته، شيفته‌ي شعر و ادبيـات و تاريخ، اين قهرمـان جنـگ بر ضد شوروي و مقاومت عليه طالبان که دختر ساده و بي‌تجربه‌اي مثل مـن را که در آن زمـان هفـده سـاله بودم به همسـري گرفت و به او عشق ورزيد، احمد شاه مسعود است. اما براي اين‌که بفهميد چرا او و چرا من، بايستي از ابتدا آغاز کنم. داعيه‌ي آن را ندارم که تاريـخ بـزرگ (مهم) کشـورم را روايت کنم بلکه فقط مي‌خواهـم متواضعـانه در جايگاه خود بمانم، همـان جايگاهي که در کنـار همسرم داشتـه‌ام. آنچه مي‌خواهم تعريف کنم داستان يک عشق است و علاوه بر آن داستان زندگـي خـودم به عنـوان يک افغـاني مقيـمِ دره‌ي پنجشير که بيست و چهار سال جنگ را حس کرده است.