يک شئ بزرگ مانند يک کاناپه‌ي کهنه را نمي‌شود در بلژيک دور انداخت، يعني «دور» در بلژيک وجود ندارد! نمي‌شود جايي را پيدا کرد که بگويي اين‌جا خوب است پرتش کن پايين... برويم! همه‌جا نزديک است. همه‌جا يک هويت مشخص دارد. به همين نسبت جاي «دورافتاده» هم وجود ندارد. نزديک ‌بودن به پايتخت و يا حتي به پادشاه و نه هيچ‌چيز ديگر مرکزيت نمي‌آورد. در محوطه‌ي کميسيون اروپا بودم که رئيس اتحاديه با جمع اصحاب وارد محوطه شد، هيچ‌يک از کساني که مشغول کارشان بودند از جايشان تکان نخوردند، ده متر آن‌طرف‌تر نظافت‌چي داشت زمين را تميز مي‌کرد، حتي برنگشت به رئيس کميسيون بگويد حالت چطوره؟