مواجهه فلسفي با عکاسي واقعا چگونه است؟ تا به امروز، فلسفه عکاسي غالباً به مسائل زيبايي شناسانه و معرفت شناسانه پرداخته است تا دلالتهاي متقابل آنها را بسنجد. به بياني کلي تر، فلسفه عکاسي هم درباره ي ارزش هنري عکاسي تحقيق کرده، هم آن را ابزاري براي کسب معرفت در مورد جهان دانسته است. يقيناً فلسفه ي عکاسي فقط به چنين مواردي منحصر نيست و نبايد هم منحصر باشد. ممکن است فلسفه عکاسي به همين روال به مسائلي نظير رويکرد سياسي گونه هاي خاص عکاسي يا اخلاقيات به تصوير آوردن نوع خاصي از سوژه ها، پرسشهاي انتزاعي در باب چيستي آثار هنر عکاسي، يا پرسشهاي هستي شناسانه در مورد تماميت عکاسي بپردازد. اما به استثناي پرسش آخر که تا حدود زيادي به دليل چرخش عکاسي آنالوگ به عکاسي ديجيتال مطرح شده است بايسته است تا در آينده فيلسوفان به طرزي جدي چنين پرسشهايي را حلاجي کنند.