هرگز براي آشپزي و خانه‌داري «آن‌طور كه بايد» وقت نداشت. دكمه لباسم روي تنم دوخته مي‌شد. قبل از رفتن به مدرسه، پيراهن را روي يك گوشه ميز، درست قبل از پوشيدنش، اتو مي‌كرد. ساعت پنج صبح ، كاشي‌ها را مي‌ساييد و بسته‌بندي اجناس را باز مي‌كرد.