قبلا مردم براي گريه كردن به سينماها مي‌رفتند ولي حالا به قصد خنديدن مي‌روند. در گذشته حتي فيلم‌هاي برگمان در اينجا اكران مي‌شدند ولي حالا اين امكان‌پذير نيست. امروزه مردم فيلم‌هايي را مي‌خواهند كه ارتباط با آن‌ها راحت‌تر باشد. سينما ديگر احساسي معجزه‌آسا يا جادويي به ما نمي‌دهد. وقتي از سالن سينما بيرون مي‌آمديم آدمي مي‌شديم كه پر از تمايل به تغيير حتي تا مغز استخوان خود بود و اين تاثير روز‌ها ادامه داشت ولي حالا خيلي متاثر نمي‌شوم و آن طلسم و جادو از بين رفت .