آن كه در بطن و متن تئاتر چشم باز كرده عاشق تئاتر نيست، هستي‌اش به تئاتر مرتبط است، ماهي اين درياست؛ اگر دريايي وجود نداشته باشد، حتي اگر دريا به باريكه‌جويي فروريزنده در تالاب مبدل شده باشد. آن كه تئاتر ايران را حق خودبيني‌هاي پست و خودخواهي‌هاي حقير خود نمي‌پندارد، دستي گشاده در تاراج و حراج هستي تئاتر ندارد، خوب مي‌داند كه بايد ريتم تنفس و حجم آبشش‌هايش را با همان باريكه‌جوي فروريزنده در تالاب هماهنگ كند؛ خوب مي‌داند كه بايد در آن تالاب خود را زنده نگه دارد زيرا فعلا ماهي درياست نيست، ماهي تالاب است و حيات تئاتر ايران بايد دوام يابد حتي در تالاب.