نمايش از يك غريزه نشئت مي‌گيرد. غريزه نمايش يك غريزه عام است و تماشاگر و نمايشگر در اين غريزه مشترك‌اند. ولي جدا از اين غريزه عام، هر اثر نمايشي درست در همان لحظه‌اي كه نطفه هستي‌اش شكل مي‌گيرد صاحب غرايزي مي‌شود كه مجموع‌شان هستي آن نمايش را معنا مي‌كند، كه مجموع‌شان رمز و راز موجوديت آن نمايش را به جريان مي‌اندازد.