در روزگار كنوني كه علي‌الظاهر سوسياليسم هزيمت شده است و در جاي‌جاي جهان همه از آزادسازي و خصوصي‌سازي سخن مي‌گويند، بيرون كشيدن دو كتاب قديمي در نقد و ستايش كارل ماركس از زير آواري حدودا يك سده‌اي، و خوانش ماركس از چنين منظري چه توجيهي دارد؟ پاسخ كمابيش روشن است: نخست اين‌كه نقد بوم-باورك بر ماركس، هنوز هم بي‌همتاست و از اردوگاه سوسياليست‌ها هنوز پاسخي هم‌سنگ پاسخ هيلفردينگ به آن داده نشده است. ديگر اين‌كه هنوز پرسش‌ها و دغدغه‌هاي ماركس وجود دارند و حتي با وجود بهبود چشم‌گير سطح زندگي در سراسر جهان، بسيارند كساني كه يا استثمار مي‌شوند يا خودشان چنين تصوري دارند و مادام كه چنين واقعيت يا تصوري وجود دارد، لاجرم شبح ماركس هم بالاي سر جهان خواهد ماند. نشانه‌ها مي‌گويد اين شبح فعلا ماندگار است و مطالعه در احوال آن لازم.